Pse nuk e hepani deren femijete e mi
Ju kam dhene gji ju kam rit me duart e mi.
Vitet iken dhe un jam plakur tani nuk mund te rri dot jasht.
Ben ftohte nuk rri dot pa ju.Jam kujdesur gjithe jeten per ju.
A nuk e mbani mend se kush ju lindi se si ju rrita a nuk ju kujtohet ditet qe
ju ushqeja cdo dite e cdo nate pa gjume.
Perse e mbyllet deren si ju haet pa mua.
E harruat se si kurseja ushqimin per ju.
As un nuk haja qe tju a ruaja juve ushqimin e ngrohte.
Zëmra e nënës që po rënkon, në mosh’ të thyer u coptua, nuk urren as nuk mallkon, mendon se do plakeni, keni për ta kujtuar.
Kur të vi dita ta kujtoni dhe ne fund do te mendoni qe nuk ka me kthim pas.
