Nja fshatar nga zona e Lushnjes mbolli domate duke shpenzuar nje shume te mire parash ne investimin e nje sere shume te mire.
Kjo ka ndodhur majin e kaluar.
Keshtu ai vendosi te mbjelle domate me qe po fillonte te ngohte edhe koha. Por pasi i mbolli domatet, vuri re se ecuria e tyre ishte shume e avasht.
Ndersa perballe tij komshiu vet, i kishte mbjell me vone se ai dhe ai po fillonet te merrte prodhime te cilat do t`i nxirrte per shitje ne treg.
I habitur nga perparimi i madh qe kishte bere komshiu me domatet ai shkon dhe e pyet:
“Po cfare ndodh me domatet e tua keshtu sepse mua ato te miat akoma nuk u kane skuqur.
Komshiu i thote qe i lyej cdo dite me kete dhe i tregon se bidonin me kimikate.
“Por kjo eshte e demshme per konsumatoret.” Ndersa komshiu i pergjigjet: Un keto mor vella nuk i perdor vete ne familjen time por vetem i shes.
Pasi largohet fshatari mendonte se cdo bente me domatet e tij qe ende nuk kishin filluar prodhim dhe i gjithe shpenzimi qe kishte investuar po i shkonte dem.
Pasi kalun 2 muaj domatet e fshatarit u poqen por problemi ishte se ne treg ato po shiteshin me 10 lek dhe nuk ja vlente me t`e i shiste dhe i gjithe investimi qe ai beri i shkoi dem.
Por pasi falimentoi ai i beri ato domate salce per vete.
Keshtu fshatari mendoi : “Me mire i ndershem dhe te falimentoj” se sa i pasur dhe te demtoj njerezit.
